ประวัติส่วนตัว

 

ชื่อ นางสาววิจิตรา  ใจดี

เกิดเมื่อวันพฤหัสบดี ที่ 3 มีนาคม 2537 อายุ 19 ปี

กำลังศึกษาในระดับอุดมศึกษาชั้นปีที่1คณะศึกษาศาสตร์

สาขาภาษาไทย มหาวิทยาลัยมหาสารคาม

รหัสนิสิต 56010514072

 

 VIDEO แนะนำตัวผู้จัดทำBlogger

 

 

 

 รูปภาพเพิ่มเติม

https://plus.google.com/u/0/photos/114691371188557207264/albums?ie=UTF-8&hl=th



กวีนิพนธ์ความรัก อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์

กวีนิพนธ์ดลธรรม

"บทกวีฉันไพเราะยามมีทุกข์"

เป็นบทกวีไร้ฉันทลักษณ์

 

 

 

และในทุกๆ ความงามที่หัวใจฉันเคยสัมผัส
ตลอดชีวิตจนอดีตจนถึงจุดจบ
จะต้องมีความงามของเธอเด่นอยู่ในมุมใดสักมุม
ในพิพิธภัณฑ์แห่งความปีติของฉัน
ฉันเชื่อ สักวันฉันจะต้องพบความงามอื่นๆ
ที่จะทำให้พิพิธภัณฑ์แห่งนั้นเต็มขึ้น สมบูรณ์ขึ้น
แต่การรับรู้ถึงความงามใหม่ๆ นั้น
คงจะไม่สามารถเกิดขึ้นได้
หากขาดซึ่งบทเรียนและประสบการณ์
ที่เกิดจากความงามของเธอ

บทกวีนิพนธ์ เสียเจ้า

 

 

๏เสียเจ้าราวร้าวมณีรุ้ง
มุ่งปรารถนาอะไรในหล้า
มิหวังกระทั่งฟากฟ้า
ซบหน้าติดดินกินทราย

๏จะเจ็บจำไปถึงปรโลก
ฤๅรอยโศกรู้ร้างจางหาย
จะเกิดกี่ฟ้ามาตรมตาย
อย่าหมายว่าจะให้หัวใจ

 

๏ หากเจ้าอุบัติบนสรวงสวรรค์
ข้าขอลงโลกันตร์หม่นไหม้
สูเป็นไฟเราเป็นไม้
ให้ทำลายสิ้นถึงวิญญาณ

 

๏แม้แต่ธุลีมิอาลัย
ลืมเจ้าไซร้ชั่วกาลปาวสาน
แม้นชาติไหนเกิดไปพบพาน
จะทรมานควักทิ้งทั้งแก้วตา

 

๏ตายไปอยู่ใต้รอยเท้า
ให้เจ้าเหยียบเล่นเหมือนเส้นหญ้า
เพื่อจดจำพิษช้ำนานา
ไปชั่วฟ้าชั่วดินสิ้นเอย

กวีนิพนธ์โดย อังคาร กัลยาณพงศ์

บทกวี โลกทั้งโลกถูกย่อเท่ามอนิเตอร์

 

 

 

เรากะเทอร์เจอกันในวันหนึ่ง

ชีวิตในอินเตอร์เนตนี้ก็จึง

หวานน้ำผึ้งสุขสมสีชมพู

โย่วโย่วเทอร์อยู่ที่หนายอ่า?

ทำงานแร้วรึว่ายังเรียนอยู่?

รูปเทอร์สวยอ่าเหมือนหมาจู

งุงิงุงิน่าเอ็นดูน่าดูแคม

โชว์วิวเปิดแคมแพลมแพลมสิ

อะคริอะคริมะก้าแหงม

เสื้อสีสวยแสบมันแว้บแวม

ชั้นในแพรมลับล่อยี่ห้อไร?

เนินนมขาวจังคงทั้งเต้า

กำเดาเลือดลิ่มจะปริ่มไหล

แคมเทอร์สวยออกทั้งนอกใน

แคมใหญ่เต็มปลั่งกะลังดี

หน้าบ้านเรารถถังกะลังวิ่ง

ปฏิวัติกันจิงจิงหรือนี่?

บ้านเทอร์มีปะ – รึมะมี?

อี๋อี๋บ้านน้อกบ้านนอกจัง

55555555

เรารักเทอร์น้าเด็กโง่งั่ง

เด๋วส่ง Mp3 ปะห้ายฟัง

แร้ววันหลังส่งคลิปปะห้ายดู

คลิปเราเองแหละเอิ๊กเอิ๊กเอิ๊ก

ถ่ายก่อนเลิกกะแฟนโรงแรมหรู

ADSL เราใช้ TRUE

อัพโหลดคู่สองคลิปได้ฉะบาย

เรารักเทอร์น้าเด็กโง่

(คลิกอีโมฯรูปหัวเราะงอหงาย)

หนึ่งปริ๊ดแระอิอิขอบจาย

จุ๊บจุ๊บบะบายชัทดาวน์แร้วววววววววว...

จากบทกวี"โลกในดวงตาของข้าพเจ้า"โดยมนตรี ศรียงค์

 บทกวีรำพึงโลก

 

 

ฤดูหนาวไยเยาว์นัก ฤาสำลักฤดูกาล

ความหนาวเคยยาวนาน กลับอุ่นเนื้อไม่เหลือรอย

ซีกโลกอีกซีกเล่า พายุเป่าให้ฝนปรอย

ก่อนหนักมิใช่น้อย เห็นแต่น้ำที่ท่วมนอง

แหละนั่นทอร์นาโด ฉีกไม้โตเช่นใบตอง

ยิ่งคนแทบหล่นกอง กับพายุพะเยิบกาย

ว่าโลกวิปริต ว่าอาทิตย์เกินเสี่ยงทาย

ว่าโลกใกล้มลาย ว่าเลวร้ายหายนะ

ใดหนอได้ก่อการณ์ ใดสามานย์-สมถะ

ร่วมโลกร่วมภาระ ชั่วขณะกาลทลาย

เปลวร้อนทะลวงโลก ทะลักโศกทะเลทราย

พายุยิ่งสยาย หิมะหน่ายปวงร้อนหนาว

จึงโลกไม่รับรู้ ใดจะอยู่จนยืนยาว

ใดลับกับห้วงหาว ฤาโลกร้าว-โลกไม่รู้

เมื่อใดคืนสมดุล ใดค้ำจุนได้บุญชู

ฉวยบาปปราบริปู ใดกอบกู้อนธกาล

รำพึงมาถึงโลก พญาโศกแผ่ไพศาล

โหมโรงเยี่ยมวิมาน การเริ่มต้นหนสุดท้าย.

 จากบทกวี บ้านเก่า โดยโชคชัย บัณฑิต